pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
pochyły — pochyłychyli «nachylony pod kątem w stosunku do poziomu, nieprostopadły; chylący się, schylony» Pochyłe drzewo, pismo. Pochyła płaszczyzna. Pochyły grunt. Pochyły staruszek. ∆ fiz. techn. Równia pochyła «jedna z maszyn prostych w postaci… … Słownik języka polskiego
prostokątny — 1. «mający kształt prostokąta» Prostokątny plac. Prostokątny kawałek materiału. 2. mat. «mający jeden z kątów albo wszystkie kąty proste» Trójkąt, czworobok prostokątny. ∆ Rzut prostokątny figury «taki rzut figury na płaszczyznę rzutów, w którym… … Słownik języka polskiego
skos — m IV, D. u, Ms. skossie; lm M. y 1. «kawałek tkaniny odcięty ukośnie, pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny» Spódnica, falbana, plisa ze skosu. 2. «powierzchnia ukośna, skośna» Skos ściany. skosem «ukośnie, z ukosa, nieprostopadle»… … Słownik języka polskiego
skośny — «tworzący z jakąś płaszczyzną lub linią kąt ostry; biegnący, ustawiony, padający pod kątem ostrym; ukośny» Skośne promienie słońca. Skośna ściana. Skośny sufit. ∆ Skośne oczy «oczy osadzone tak, że ich zewnętrzne kąciki uniesione są ku górze» ∆… … Słownik języka polskiego
swastyka — ż III, CMs. swastykayce; lm D. swastykayk 1. «ornament w kształcie krzyża o równych ramionach załamanych w jedną stronę zwykle pod kątem prostym, znany w różnych kręgach kulturowych Europy, Azji, Afryki i Ameryki» 2. «godło hitlerowskiej… … Słownik języka polskiego
ukos — m IV, D. u, Ms. ukossie; lm M. y «płaszczyzna ukośna, skośna w stosunku do czegoś; kawałek tkaniny odcięty pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny; skos» Ukos ściany, muru, skarpy. Spódnica, plisa, falbanka uszyta z ukosu. na ukos, z… … Słownik języka polskiego
ukośny — «skierowany w stosunku do czegoś pod kątem ostrym; nieprostopadły do czegoś, biegnący, padający, ustawiony pod kątem ostrym; pochyły, skośny» Ukośne promienie słońca. Ukośne linie. Sukienka w ukośne pasy … Słownik języka polskiego
wczep — m IV, D. u, Ms. wczeppie; lm M. y bud. «złącze dwóch desek lub bali pod kątem, będące odmianą czopa; także: sposób łączenia elementów drewnianych pod kątem prostym, stosowany np. przy konstrukcji skrzyń, ościeżnic» Łączyć belki wczepami. Skrzynia … Słownik języka polskiego